مطالعه کشتارگا هی مورفوپاتولوژیک سم در گاوهای شیری حذفی مبتلا به لنگش

بیشتر موارد لنگش در گاو به علت ابتلاء ساختارهای انگشت به جراحات مختلف بوده که چنانچه به موقع تشخیص و درمان نشوند می توانند توسعه یافته، تا جائی که منجر به آسیب های نسوج عمقی تر و حتی استخوان ها گردد. مطالعه حاضر به شکل مقطعی و توصیفی در طول زمستان سال 1384 در یکی از کشتارگاه های اطراف شهر تهران صورت پذیرفت. 41 راس گاو شیری هولشتاین حذفی مبتلا به لنگش ناشی از اختلالات انگشتی بطور تصادفی انتخاب شد و در هر یک از گاوها پس از ثبت اطلاعات فردی، انگشت مبتلا به هر گونه عارضه قطع و جهت انجام عملیات پاتولوژی (روش گنداندن) به منظور بررسی سطوح داخلی سم و ریخت شناسی جراحت ها به شکل استاندارد به بخش پاتولوژی بیمارستان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در محمد شهر کرج حمل شد. موارد مورد مطالعه شده از نظر پاتولوژیک واجد تشاب هاتی بودند و تغییرات ویژه لامینایتیس مزمن را در میان سایر نشانه های مرضی آشکار نمود که حکایت از ابتلا گله آن موارد به لامینایتیس در گذشته بوده است. نشانه های بالینی شامل: ارتفاع شاخی سم بلندتر از حالت عادی بود. دیواره غیر محوری سم افزایش سطح و ناهمواری هایی را در سطح خود نشان می داد. تورم نامتقارن انگشت، بویژه در انگشت مبتلا و اتساع قابل ملاحظه در ناحیه پریوپل انگشت مبتلا از ویژه ترین چهره های سم گاوهای شیری حذفی مبتلا به لنگش بود. با عنایت به یافته های حاصله می توان چنین نتیجه گیری نمود: 1) لامینایتیس مزمن نقش مهمی در حذف گاوهای شیری مبتلا به لنگش دارد. 2) یافته های مورفوپاتولوژیک سم می تواند تکنیک تشخیصی خوبی را برای درمان پذیری لنگش یا حذف دام فراهم نمایند.